ператушава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ператушу́ю ператушу́ем
2-я ас. ператушу́еш ператушу́еце
3-я ас. ператушу́е ператушу́юць
Прошлы час
м. ператушава́ў ператушава́лі
ж. ператушава́ла
н. ператушава́ла
Загадны лад
2-я ас. ператушу́й ператушу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ператушава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ператушава́ць сов., в разн. знач. перетушева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Затушаваць, патушаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перетушева́ть сов. ператушава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператушо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ператушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ператушоўваць — ператушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы; Р мн. ‑шовак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ператушоўваць — ператушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)