перасяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перасяля́ю перасяля́ем
2-я ас. перасяля́еш перасяля́еце
3-я ас. перасяля́е перасяля́юць
Прошлы час
м. перасяля́ў перасяля́лі
ж. перасяля́ла
н. перасяля́ла
Загадны лад
2-я ас. перасяля́й перасяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перасяля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасяля́ць несов. переселя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да перасяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., каго (што).

Пасяліць у другім месцы.

П. людзей у новы дом.

|| незак. перасяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| звар. перасялі́цца, -сялю́ся, -се́лішся, -се́ліцца; незак. перасяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. перасяле́нне,-я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переселя́ть несов. перасяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасяляць — перасяліць і перасяляцца — перасяліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да перасяліцца.

2. Зал. да перасяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасяля́цца несов., возвр., страд. переселя́ться; см. перасялі́цца, перасяля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сялі́ць ’уладкоўваць на незаселеных месцах, пасяляць’ (ТСБМ, Ласт.), сялі́цца ’пасяляцца’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Касп., Сержп. Прымхі). Укр. сели́ти, рус. сели́ть, чэш. sídliti ’жыць, пражываць, знаходзіцца’, славац. sídliť ’насяляць’, серб.-харв. сѐлити ’высяляцца, выязджаць’, славен. selíti ’сяліць’, балг. посе́лвам ’тс’, макед. селиперасяляць’. Прасл. *sedliti, дэнамінатыў ад сяло, гл. (Бязлай, 3, 226).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Туры́гаць (туры́гаты) ‘кляваць, торкаць (пра рыбу)’ (кам., Жыв. НС). Да то́ргаць1 (гл.), аснова змененая для перадачы шматкратнага дзеяння. Параўн. торыгаць, тарыгаць ‘турзаць’ (гл.), чэш. мар. terygaťперасяляць’, славац. terigať sa ‘цягнуцца, з цяжкасцю ісці’ — апошнія Махэк₂ (510) разглядае як вынік метатэзы з redygať, што няпэўна; Кралік (610) дапускае кантамінацыю. Варыянтнасць вакалізму характэрная для рэфлексаў прасл. *tъrg, *tьrg, параўн. Варбат, Исследования., 64.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)