Verbum

анлайнавы слоўнік

перасяка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасяка́нне ср. переруба́ние; переру́бка ж.; см. перасяка́ць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перасякаць — перасячы, перасекчы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переруба́ние перасяка́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переру́б м.

1. (действие) перасяка́нне, -ння ср.;

2. спец. (место, где что-л. перерублено) перасе́к, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перере́зывание

1. перараза́нне, -ння ср., перарэ́званне, -ння ср.;

2. перараза́нне, -ння ср., перарэ́званне, -ння ср.; перасяка́нне, -ння ср.; см. перереза́ть^{II 1, 2};

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)