перасці́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перасці́лка перасці́лкі
Р. перасці́лкі перасці́лак
Д. перасці́лцы перасці́лкам
В. перасці́лку перасці́лкі
Т. перасці́лкай
перасці́лкаю		 перасці́лкамі
М. перасці́лцы перасці́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасці́лка ж. перести́лка; см. перасціла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасціла́нне і перасці́лка гл. пераслаць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасці́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасцілаць — пераспаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасла́ць², -сцялю́, -сце́леш, -сце́ле; -сла́ў, -ла́ла; -сцялі́; -сла́ны; зак., што.

1. Паслаць нанава; зрабіць новы насціл.

П. пасцель.

П. падлогу.

2. чым. Тое, што і перакласці (у 3 знач.).

П. рады яблыкаў саломай.

|| незак. перасціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перасці́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і перасціла́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перести́лка ж.

1. перасціла́нне, -ння ср., перасці́лка, -кі ж.;

2. перамо́шчванне, -ння ср., перасціла́нне, -ння ср.; перасці́лка, -кі ж.; перакрыва́нне, -ння ср.; пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср., перакла́дка, -кі ж.; перабруко́ўванне, -ння ср., перабруко́ўка, -кі ж.; см. перестила́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)