перасу́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. перасу́шка
Р. перасу́шкі
Д. перасу́шцы
В. перасу́шку
Т. перасу́шкай
перасу́шкаю
М. перасу́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перасу́шка ж. пересу́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасушваць — перасушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пересу́шка ж., разг.

1. перасу́шванне, -ння ср., перасу́шка, -кі ж., высу́шванне, -ння ср.;

2. перасу́шванне, -ння ср., перасу́шка, -кі ж.;

3. перасу́шванне, -ння ср., перасу́шка, -кі ж.; см. пересу́шивать, пересу́шиваться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)