перасудзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перасуджу́ |
перасу́дзім |
| 2-я ас. |
перасу́дзіш |
перасу́дзіце |
| 3-я ас. |
перасу́дзіць |
перасу́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перасудзі́ў |
перасудзі́лі |
| ж. |
перасудзі́ла |
| н. |
перасудзі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перасудзі́ |
перасудзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перасудзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перасудзі́ць сов., разг. (заново) пересуди́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перасу́джаны разг. пересу́женный; см. перасудзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пересуди́ть сов., разг.
1. (осудить вторично) перасудзі́ць;
2. (недоброжелательно обсудить чьи-л. поступки и т. п.) абгавары́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)