перастры́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перастры́г
Р. перастры́гу
Д. перастры́гу
В. перастры́г
Т. перастры́гам
М. перастры́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перастры́г, -гу м., спец. перестри́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перастры́г, ‑у, м.

Спец. Паўторная стрыжка шэрсці. Рабіць перастрыг. // Шэрсць ад паўторнай (вясенняй) стрыжкі. Перастрыг мякчэйшы, чым першая стрыжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перестри́г спец. перастры́г, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перастры́гчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перастрыгу́ перастрыжо́м
2-я ас. перастрыжэ́ш перастрыжаце́
3-я ас. перастрыжэ́ перастрыгу́ць
Прошлы час
м. перастры́г перастры́глі
ж. перастры́гла
н. перастры́гла
Загадны лад
2-я ас. перастрыжы́ перастрыжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перастры́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)