перасло́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перасло́йка перасло́йкі
Р. перасло́йкі перасло́ек
Д. перасло́йцы перасло́йкам
В. перасло́йку перасло́йкі
Т. перасло́йкай
перасло́йкаю		 перасло́йкамі
М. перасло́йцы перасло́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасло́йка ж., геол., бот. пересло́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасло́йка, ‑і, ДМ ‑слойцы; Р мн. ‑слоек; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераслойваць — пераслаіць і пераслойвацца — пераслаіцца.

2. Злучэнне, сумесь слаёў розных парод, матэрыялаў. Утварэнне пераслойкі.

3. Мяккае рэчыва ў прамежках паміж слаямі дрэва. Пераслойка драўніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пересло́йка ж.

1. (действие) пераслае́нне, -ння ср., перапластава́нне, -ння ср.; пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср., перакла́дка, -кі ж.; неоконч. перасло́йванне, -ння ср., перапласто́ўванне, -ння ср.; пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср.;

2. геол., бот. перасло́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)