пераско́кванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пераско́кванне
Р. пераско́квання
Д. пераско́кванню
В. пераско́кванне
Т. пераско́кваннем
М. пераско́кванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераско́кванне ср., см. пераска́кванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераско́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераскокваць — пераскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)