перасе́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перасе́чны |
перасе́чная |
перасе́чнае |
перасе́чныя |
| Р. |
перасе́чнага |
перасе́чнай
перасе́чнае |
перасе́чнага |
перасе́чных |
| Д. |
перасе́чнаму |
перасе́чнай |
перасе́чнаму |
перасе́чным |
| В. |
перасе́чны (неадуш.)
перасе́чнага (адуш.) |
перасе́чную |
перасе́чнае |
перасе́чныя (неадуш.)
перасе́чных (адуш.) |
| Т. |
перасе́чным |
перасе́чнай
перасе́чнаю |
перасе́чным |
перасе́чнымі |
| М. |
перасе́чным |
перасе́чнай |
перасе́чным |
перасе́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перасе́чны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і перасякальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пересека́ющийся
1. прич. які́ (што) перасяка́ецца, які́ (што) перакрыжо́ўваецца; які́ (што) скрыжо́ўваецца; см. пересека́ться;
2. прил. перасяка́льны, перасе́чны; (перекрёстный) перакрыжава́ны;
пересека́ющиеся ли́нии мат. перасяка́льныя (перасе́чныя) лі́ніі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)