перарэ́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перарэ́зка |
перарэ́зкі |
| Р. |
перарэ́зкі |
перарэ́зак |
| Д. |
перарэ́зцы |
перарэ́зкам |
| В. |
перарэ́зку |
перарэ́зкі |
| Т. |
перарэ́зкай
перарэ́зкаю |
перарэ́зкамі |
| М. |
перарэ́зцы |
перарэ́зках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перарэ́зка ж., разг. перере́зка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.
Разм. Дзеянне паводле дзеясл. перарэзаць (у 1, 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перепи́лка ж. перапіло́ўка, -кі ж., перарэ́зка, -кі ж., перапіло́ўванне, -ння ср., перараза́нне, -ння ср., перарэ́званне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)