пераро́слы, -ая, -ае.

1. Які вырас вышэй за іншых, вышэй за якую-н. норму.

2. Старэйшы па гадах, чым устаноўлены для чаго-н. узрост.

П. вучань.

|| наз. пераро́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераро́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераро́слы пераро́слая пераро́слае пераро́слыя
Р. пераро́слага пераро́слай
пераро́слае		 пераро́слага пераро́слых
Д. пераро́сламу пераро́слай пераро́сламу пераро́слым
В. пераро́слы (неадуш.)
пераро́слага (адуш.)		 пераро́слую пераро́слае пераро́слыя (неадуш.)
пераро́слых (адуш.)
Т. пераро́слым пераро́слай
пераро́слаю		 пераро́слым пераро́слымі
М. пераро́слым пераро́слай пераро́слым пераро́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераро́слы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераро́слы пераро́слая пераро́слае пераро́слыя
Р. пераро́слага пераро́слай
пераро́слае		 пераро́слага пераро́слых
Д. пераро́сламу пераро́слай пераро́сламу пераро́слым
В. пераро́слы (неадуш.)
пераро́слага (адуш.)		 пераро́слую пераро́слае пераро́слыя (неадуш.)
пераро́слых (адуш.)
Т. пераро́слым пераро́слай
пераро́слаю		 пераро́слым пераро́слымі
М. пераро́слым пераро́слай пераро́слым пераро́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераро́слы переро́сший, переро́слый; см. перарасці́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераро́слы, ‑ая, ‑ае.

Які па свайму ўзросту старэй, чым патрэбна для чаго‑н. Перарослы вучань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переро́слый пераро́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вялікаўзро́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які выйшаў з школьнага ўзросту; перарослы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

великово́зрастный пераро́слы, вялікаўзро́ставы; (взрослый) даро́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бы́кус ’перарослы’ (Нас.). Жартаўлівае ўтварэнне (паводле лацінскіх слоў на ‑ус) ад бык.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Велягу́р, велягу́ра ’перарослы’ (Нас.), велягу́рны, велягу́рысты ’высакарослы; велічны; высакамоўны; фанабэрысты; пышны’. Да этымалогіі гл. Супрун, Веснік БДУ, 1969, 2, 68 наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)