перапілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

1. Пілуючы, раздзяліць на часткі.

П. бервяно.

2. Папілаваць усё, многае.

П. усе дровы.

|| незак. перапіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапілава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапілу́ю перапілу́ем
2-я ас. перапілу́еш перапілу́еце
3-я ас. перапілу́е перапілу́юць
Прошлы час
м. перапілава́ў перапілава́лі
ж. перапілава́ла
н. перапілава́ла
Загадны лад
2-я ас. перапілу́й перапілу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перапілава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапілава́ць сов., в разн. знач. перепили́ть;

п. до́шку — перепили́ть доску́;

п. усе́ дро́вы — перепили́ть все дрова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

1. Распытваць папалам, надвае. Перапілаваць дошку.

2. Папілаваць усё, многае. Перапілаваць усе дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепили́ть сов.

1. (всё, многое) папілава́ць, парэ́заць, перапілава́ць, перарэ́заць;

2. (надвое) перапілава́ць, перарэ́заць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перапілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапілава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перапілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапілоўваць — перапілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапілава́ны в разн. знач. перепи́ленный; см. перапілава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапіло́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапілоўваць — перапілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)