перапялі́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перапялі́ца |
перапялі́цы |
| Р. |
перапялі́цы |
перапялі́ц |
| Д. |
перапялі́цы |
перапялі́цам |
| В. |
перапялі́цу |
перапялі́ц |
| Т. |
перапялі́цай
перапялі́цаю |
перапялі́цамі |
| М. |
перапялі́цы |
перапялі́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Перапялі́ца (перапелі́ца) ’агульная назва птушак’ (Інстр. 2), перапялі́ца ’перапёлка’ (рэч., Нар. Гом.), пэрэпэліца ’тс’ (Дразд.; Бес.; Мат. Гом.). Да перапёлка (гл.). Формы з суф. ‑іца ўяўляюцца больш архаічнымі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)