перапу́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перапу́шчаны перапу́шчаная перапу́шчанае перапу́шчаныя
Р. перапу́шчанага перапу́шчанай
перапу́шчанае		 перапу́шчанага перапу́шчаных
Д. перапу́шчанаму перапу́шчанай перапу́шчанаму перапу́шчаным
В. перапу́шчаны (неадуш.)
перапу́шчанага (адуш.)		 перапу́шчаную перапу́шчанае перапу́шчаныя (неадуш.)
перапу́шчаных (адуш.)
Т. перапу́шчаным перапу́шчанай
перапу́шчанаю		 перапу́шчаным перапу́шчанымі
М. перапу́шчаным перапу́шчанай перапу́шчаным перапу́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапу́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перапу́шчаны перапу́шчаная перапу́шчанае перапу́шчаныя
Р. перапу́шчанага перапу́шчанай
перапу́шчанае		 перапу́шчанага перапу́шчаных
Д. перапу́шчанаму перапу́шчанай перапу́шчанаму перапу́шчаным
В. перапу́шчаны (неадуш.)
перапу́шчанага (адуш.)		 перапу́шчаную перапу́шчанае перапу́шчаныя (неадуш.)
перапу́шчаных (адуш.)
Т. перапу́шчаным перапу́шчанай
перапу́шчанаю		 перапу́шчаным перапу́шчанымі
М. перапу́шчаным перапу́шчанай перапу́шчаным перапу́шчаных

Кароткая форма: перапу́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапу́шчаны разг.

1. перепу́щенный;

2. перето́пленный, перепу́щенный;

3. усту́пленный;

1-3 см. перапусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перапусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перапу́шчаны ’ператоплены’ (Скарбы), перапусці́ць ’ператапіць (пра тлушч)’ (карэл., Шатал.). Да пушча́ць ’дазваляць вольна цячы’: пушчаць кроў (Нас.), магчыма, польск. przepuścić ’ператапіць’, першапачаткова — ’пускаць праз што-небудзь (цераз вароты, праз вузкую адтуліну, рэшата і пад.)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)