перапужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што).

Моцна спужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапужа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапужа́ю перапужа́ем
2-я ас. перапужа́еш перапужа́еце
3-я ас. перапужа́е перапужа́юць
Прошлы час
м. перапужа́ў перапужа́лі
ж. перапужа́ла
н. перапужа́ла
Загадны лад
2-я ас. перапужа́й перапужа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перапужа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапужа́ць сов. перепуга́ть; переполоши́ть;

п. дзіця́ — перепуга́ть ребёнка;

п. уве́сь дом — переполоши́ть весь дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Моцна спужаць, напужаць; перапалохаць. — Ціха ты! Дзяцей перапужаеш! Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапу́дзіць, -у́джу, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., каго (разм.).

Перапужаць.

Сабака перапудзіў авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапу́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перапужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапужа́ны перепу́ганный; переполошённый; см. перапужа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапу́жваць несов. перепу́гивать; см. перапужа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапужа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перапужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переполоши́ть сов., разг. перапало́хаць, перапужа́ць, перапу́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)