перапрэ́гчы, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла і -рагла́, -рэ́гла і -рагло́; -ражы́; -рэ́жаны; зак., каго (што).

Запрэгчы нанава або ў што-н. другое.

П. коней з плуга ў барану.

|| незак. перапрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапрэ́гчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапрагу́ перапражо́м
2-я ас. перапражэ́ш перапражаце́
3-я ас. перапражэ́ перапрагу́ць
Прошлы час
м. перапро́г перапрэ́глі
перапраглі́
ж. перапрэ́гла
перапрагла́
н. перапрагло́
Загадны лад
2-я ас. перапражы́ перапражы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перапро́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапрэ́гчы I сов. перепря́чь

перапрэ́гчы II сов. (горох, семечки и т.п.) пережа́рить; (орехи и т.п. — ещё) перекали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапрэ́гчы, ‑прагу, ‑пражэш, ‑пража; ‑пражом, ‑пражаце, ‑прагуць; пр. перапрог, ‑прагла і ‑прагла, ‑прагла і ‑прагло; заг. перапражы; зак., каго-што.

Запрэгчы іначай або ў што‑н. другое (аднаго і таго ж каня, вала і пад.). Перапрэгчы коней з плуга ў бараку. // Запрэгчы іншага, другога (каня, вала і пад.). [Камісар:] «У Лазавенкі замяні коней. Назад — перапражэш». Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрага́ць гл. перапрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перепря́чь сов. перапрэ́гчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапрага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перапрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрэ́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перапрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрага́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапрагаць — перапрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрага́ць несов. перепряга́ть; см. перапрэ́гчы I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)