перапро́шваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перапро́шваю перапро́шваем
2-я ас. перапро́шваеш перапро́шваеце
3-я ас. перапро́швае перапро́шваюць
Прошлы час
м. перапро́шваў перапро́швалі
ж. перапро́швала
н. перапро́швала
Загадны лад
2-я ас. перапро́швай перапро́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перапро́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапро́шваць (каго) несов. извиня́ться (перед кем), проси́ть (проще́ния) (у кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перапрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрасі́ць, -прашу́, -про́сіш, -про́сіць; -про́шаны; зак., каго і без дап.

Папрасіць каго-н. прабачыць за правіннасць, непаслушэнства і пад.

|| незак. перапро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перапро́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапраша́ць несов., см. перапро́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапро́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапрошваць — перапрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)