перапра́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перапра́ўшчык |
перапра́ўшчыкі |
| Р. |
перапра́ўшчыка |
перапра́ўшчыкаў |
| Д. |
перапра́ўшчыку |
перапра́ўшчыкам |
| В. |
перапра́ўшчыка |
перапра́ўшчыкаў |
| Т. |
перапра́ўшчыкам |
перапра́ўшчыкамі |
| М. |
перапра́ўшчыку |
перапра́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перапра́ўшчык м. перепра́вщик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перепра́вщик разг. перапра́ўшчык, -ка м.; пераво́зчык, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)