перапраўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перапраўля́ю перапраўля́ем
2-я ас. перапраўля́еш перапраўля́еце
3-я ас. перапраўля́е перапраўля́юць
Прошлы час
м. перапраўля́ў перапраўля́лі
ж. перапраўля́ла
н. перапраўля́ла
Загадны лад
2-я ас. перапраўля́й перапраўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перапраўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапраўля́ць I несов. переправля́ть; см. перапра́віць I

перапраўля́ць II несов. переправля́ть; см. перапра́віць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапраўля́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да пераправіць ​1.

перапраўля́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да пераправіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапра́віць², -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што.

1. Унесці якія-н. змены, паправіць недахопы, памылкі ў чым-н.

П. лічбу «1» на «4».

2. Змяняючы, выпраўляючы недахопы, памылкі, паправіць усё, многае.

П. усе запісы.

|| незак. перапраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. перапра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапра́віць¹, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., каго-што.

1. Перавезці, перавесці цераз якую-н. прастору.

П. на другі бераг. П. цераз горы.

2. Адправіць з аднаго месца ў другое, па прызначэнні.

П. зброю партызанскаму атраду.

|| незак. перапраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| звар. перапра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца (да 1 знач.); незак. перапраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. перапра́ва, -ы, ж. (да 1 знач.) і перапра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапраўля́цца 1, ‑яецца; незак.

Зал. да перапраўляць ​1.

перапраўля́цца 2, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да пераправіцца.

2. Зал. да перапраўляць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапраўле́нне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​1 — пераправіць ​1.

перапраўле́нне 2, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​2 — пераправіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переправля́ть несов.

1. (кого, что, через что) перапра́ўляць; (перевозить) пераво́зіць; (переводить) пераво́дзіць;

переправля́ть письмо́ адреса́ту перапра́ўляць ліст адраса́ту;

переправля́ть путеше́ственников че́рез го́ры перапра́ўляць (пераво́зіць, пераво́дзіць) падаро́жнікаў це́раз го́ры;

2. (отправлять, пересылать) перапра́ўляць;

3. (исправлять что-л. или всё, многое) папраўля́ць, выпраўля́ць, перапра́ўляць;

переправля́ть напи́санное папраўля́ць (выпраўля́ць, перапра́ўляць) напі́санае;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапраўля́цца I несов., страд. переправля́ться; см. перапраўля́ць I

перапраўля́цца II несов., возвр., страд. переправля́ться; см. перапра́віцца, перапраўля́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапра́ўка 1, ‑і, ДМ ‑праўцы; Р мн. ‑правак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​1 — пераправіць ​1.

перапра́ўка 2, ‑і, ДМ ‑праўцы; Р мн. ‑правак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​2 — пераправіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)