перапрацо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перапрацо́ўчы |
перапрацо́ўчая |
перапрацо́ўчае |
перапрацо́ўчыя |
| Р. |
перапрацо́ўчага |
перапрацо́ўчай
перапрацо́ўчае |
перапрацо́ўчага |
перапрацо́ўчых |
| Д. |
перапрацо́ўчаму |
перапрацо́ўчай |
перапрацо́ўчаму |
перапрацо́ўчым |
| В. |
перапрацо́ўчы (неадуш.)
перапрацо́ўчага (адуш.) |
перапрацо́ўчую |
перапрацо́ўчае |
перапрацо́ўчыя (неадуш.)
перапрацо́ўчых (адуш.) |
| Т. |
перапрацо́ўчым |
перапрацо́ўчай
перапрацо́ўчаю |
перапрацо́ўчым |
перапрацо́ўчымі |
| М. |
перапрацо́ўчым |
перапрацо́ўчай |
перапрацо́ўчым |
перапрацо́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́рна-перапрацо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
го́рна-перапрацо́ўчы |
го́рна-перапрацо́ўчая |
го́рна-перапрацо́ўчае |
го́рна-перапрацо́ўчыя |
| Р. |
го́рна-перапрацо́ўчага |
го́рна-перапрацо́ўчай
го́рна-перапрацо́ўчае |
го́рна-перапрацо́ўчага |
го́рна-перапрацо́ўчых |
| Д. |
го́рна-перапрацо́ўчаму |
го́рна-перапрацо́ўчай |
го́рна-перапрацо́ўчаму |
го́рна-перапрацо́ўчым |
| В. |
го́рна-перапрацо́ўчы (неадуш.)
го́рна-перапрацо́ўчага (адуш.) |
го́рна-перапрацо́ўчую |
го́рна-перапрацо́ўчае |
го́рна-перапрацо́ўчыя (неадуш.)
го́рна-перапрацо́ўчых (адуш.) |
| Т. |
го́рна-перапрацо́ўчым |
го́рна-перапрацо́ўчай
го́рна-перапрацо́ўчаю |
го́рна-перапрацо́ўчым |
го́рна-перапрацо́ўчымі |
| М. |
го́рна-перапрацо́ўчым |
го́рна-перапрацо́ўчай |
го́рна-перапрацо́ўчым |
го́рна-перапрацо́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перераба́тывающий
1. прич. які́ (што) перапрацо́ўвае; які́ (што) ператраўля́е, які́ (што) ператра́ўлівае; які́ (што) перарабля́е; см. перераба́тывать;
2. прил. перапрацо́ўчы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)