перапрацо́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перапрацо́вачны перапрацо́вачная перапрацо́вачнае перапрацо́вачныя
Р. перапрацо́вачнага перапрацо́вачнай
перапрацо́вачнае
перапрацо́вачнага перапрацо́вачных
Д. перапрацо́вачнаму перапрацо́вачнай перапрацо́вачнаму перапрацо́вачным
В. перапрацо́вачны (неадуш.)
перапрацо́вачнага (адуш.)
перапрацо́вачную перапрацо́вачнае перапрацо́вачныя (неадуш.)
перапрацо́вачных (адуш.)
Т. перапрацо́вачным перапрацо́вачнай
перапрацо́вачнаю
перапрацо́вачным перапрацо́вачнымі
М. перапрацо́вачным перапрацо́вачнай перапрацо́вачным перапрацо́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапрацо́вачны перерабо́точный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапрацо́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для перапрацоўкі. Перапрацовачны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Ператварыць у што-н. у працэсе апрацоўкі.

П. зялёную масу на корм.

2. што. Перарабіць, зрабіць па-новаму, інакш.

П. рукапіс.

3. без дап. Папрацаваць даўжэй, чым было вызначана.

П. тры гадзіны.

|| незак. перапрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перапрацо́ўванне, -я, н. і перапрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. перапрацо́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перерабо́точный перапрацо́вачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)