перапо́ўнены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перапо́ўнены |
перапо́ўненая |
перапо́ўненае |
перапо́ўненыя |
| Р. |
перапо́ўненага |
перапо́ўненай
перапо́ўненае |
перапо́ўненага |
перапо́ўненых |
| Д. |
перапо́ўненаму |
перапо́ўненай |
перапо́ўненаму |
перапо́ўненым |
| В. |
перапо́ўнены (неадуш.)
перапо́ўненага (адуш.) |
перапо́ўненую |
перапо́ўненае |
перапо́ўненыя (неадуш.)
перапо́ўненых (адуш.) |
| Т. |
перапо́ўненым |
перапо́ўненай
перапо́ўненаю |
перапо́ўненым |
перапо́ўненымі |
| М. |
перапо́ўненым |
перапо́ўненай |
перапо́ўненым |
перапо́ўненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перапо́ўнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перапо́ўнены |
перапо́ўненая |
перапо́ўненае |
перапо́ўненыя |
| Р. |
перапо́ўненага |
перапо́ўненай
перапо́ўненае |
перапо́ўненага |
перапо́ўненых |
| Д. |
перапо́ўненаму |
перапо́ўненай |
перапо́ўненаму |
перапо́ўненым |
| В. |
перапо́ўнены (неадуш.)
перапо́ўненага (адуш.) |
перапо́ўненую |
перапо́ўненае |
перапо́ўненыя (неадуш.)
перапо́ўненых (адуш.) |
| Т. |
перапо́ўненым |
перапо́ўненай
перапо́ўненаю |
перапо́ўненым |
перапо́ўненымі |
| М. |
перапо́ўненым |
перапо́ўненай |
перапо́ўненым |
перапо́ўненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перапо́ўнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перапо́ўнены |
перапо́ўненая |
перапо́ўненае |
перапо́ўненыя |
| Р. |
перапо́ўненага |
перапо́ўненай
перапо́ўненае |
перапо́ўненага |
перапо́ўненых |
| Д. |
перапо́ўненаму |
перапо́ўненай |
перапо́ўненаму |
перапо́ўненым |
| В. |
перапо́ўнены (неадуш.)
перапо́ўненага (адуш.) |
перапо́ўненую |
перапо́ўненае |
перапо́ўненыя (неадуш.)
перапо́ўненых (адуш.) |
| Т. |
перапо́ўненым |
перапо́ўненай
перапо́ўненаю |
перапо́ўненым |
перапо́ўненымі |
| М. |
перапо́ўненым |
перапо́ўненай |
перапо́ўненым |
перапо́ўненых |
Кароткая форма: перапо́ўнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перапо́ўнены прям., перен. перепо́лненный; см. перапо́ўніць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапо́ўнены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад перапоўніць.
2. у знач. прым. Напоўнены, запоўнены звыш меры. Перапоўненая зала. □ У перапоўненым класе было цяжкае паветра. Колас. Мядзведзеў пасмактаў муштук, потым ткнуў яго разам з патухлай цыгаркай у перапоўненую попельніцу. Кандрусевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перепо́лненный перапо́ўнены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увапхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак. (разм.).
Тое, што і упхнуцца.
У. ў перапоўнены аўтобус.
|| незак. упіха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і упі́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак. (разм.).
З намаганнем прабрацца куды-н.; уціснуцца.
У. ў перапоўнены аўтобус.
|| незак. упіха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і упі́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
преиспо́лненный книжн.
1. прич. напо́ўнены, перапо́ўнены;
2. прил. по́ўны (чаго); прася́кнуты (чым);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тыфо́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тыфу. Тыфозная гарачка. // Які выклікае тыф. Тыфозны мікроб.
2. Хворы тыфам. [Наталля Пятроўна:] — Помню, як .. [Алёша] лядзяшкамі кідаў у мяне, калі я тыфозную маці ў бальніцу забірала. Шамякін. / у знач. наз. тыфо́зны, ‑ага, м.; тыфо́зная, ‑ай, ж. Па вагоне раптам прайшла чутка: «Не прымаюць! Няма куды. Горад перапоўнены тыфознымі!» «Полымя». // Прызначаны для хворых тыфам. Тыфознае аддзяленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)