перапо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перапо́рваю перапо́рваем
2-я ас. перапо́рваеш перапо́рваеце
3-я ас. перапо́рвае перапо́рваюць
Прошлы час
м. перапо́рваў перапо́рвалі
ж. перапо́рвала
н. перапо́рвала
Загадны лад
2-я ас. перапо́рвай перапо́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перапо́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапо́рваць несов.

1. (распарывать во множестве) перепа́рывать;

2. разг. (обыскивать везде) переша́ривать, обша́ривать;

1, 2 см. перапаро́ць 1, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перапароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапо́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да перапорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепа́рывать несов. (распарывать всё или многое) перапо́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапо́рвацца несов., страд. перепа́рываться; см. перапо́рваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)