перапласто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. перапласто́ўка
Р. перапласто́ўкі
Д. перапласто́ўцы
В. перапласто́ўку
Т. перапласто́ўкай
перапласто́ўкаю
М. перапласто́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапласто́ўка ж., спец. пересло́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапласто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Спец. Злучэнне, сумесь пластоў розных матэрыялаў, розных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)