перапланава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перапланава́нне
Р. перапланава́ння
Д. перапланава́нню
В. перапланава́нне
Т. перапланава́ннем
М. перапланава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапланава́нне ср. переплани́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапланава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапланаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переплани́рование перапланава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепланиро́вка ж. перапланіро́ўка, -кі ж., перапланава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)