перапаўне́нне гл. перапоўніцца, перапоўніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапаўне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перапаўне́нне
Р. перапаўне́ння
Д. перапаўне́нню
В. перапаўне́нне
Т. перапаўне́ннем
М. перапаўне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапаўне́нне ср. переполне́ние; см. перапаўня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапаўне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапаўняць — перапоўніць і стан паводле знач. дзеясл. перапаўняцца — перапоўніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапо́ўніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

Напоўніцца звыш меры.

Рака перапоўнілася вадой.

Сэрца перапоўнілася радасцю (перан.).

|| незак. перапаўня́цца, -я́ецца.

|| наз. перапаўне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапо́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Напоўніць звыш меры.

П. засекі збожжам.

П. чашу цярпення (перан.).

|| незак. перапаўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. перапаўне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переполне́ние перапаўне́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)