перапахава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перапахава́нне
Р. перапахава́ння
Д. перапахава́нню
В. перапахава́нне
Т. перапахава́ннем
М. перапахава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапахава́нне ср. перезахороне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапахава́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Тое, што і перахаваць² (у 1 знач.).

|| наз. перапахава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перезахороне́ние перапахава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)