пераня́тлівы, -ая, -ае.

Здольны пераймаць, хутка засвойваць.

Перанятлівае дзіця.

|| наз. пераня́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераня́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераня́тлівы пераня́тлівая пераня́тлівае пераня́тлівыя
Р. пераня́тлівага пераня́тлівай
пераня́тлівае		 пераня́тлівага пераня́тлівых
Д. пераня́тліваму пераня́тлівай пераня́тліваму пераня́тлівым
В. пераня́тлівы (неадуш.)
пераня́тлівага (адуш.)		 пераня́тлівую пераня́тлівае пераня́тлівыя (неадуш.)
пераня́тлівых (адуш.)
Т. пераня́тлівым пераня́тлівай
пераня́тліваю		 пераня́тлівым пераня́тлівымі
М. пераня́тлівым пераня́тлівай пераня́тлівым пераня́тлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераня́тлівы переи́мчивый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераня́тлівы, ‑ая, ‑ае.

Здольны хутка ўспрыняць, засвоіць, пераняць што‑н. пачутае, убачанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переи́мчивый пераня́тлівы, перайма́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)