пераміргну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пераміргну́ся |
пераміргнё́мся |
| 2-я ас. |
пераміргне́шся |
пераміргняце́ся |
| 3-я ас. |
пераміргне́цца |
пераміргну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
пераміргну́ўся |
пераміргну́ліся |
| ж. |
пераміргну́лася |
| н. |
пераміргну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пераміргні́ся |
пераміргні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пераміргну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераміргну́цца сов., см. перамаргну́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераміргну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Тое, што і перамаргнуцца. Навічкі пераміргнуліся — цётка Кацярына дыпламатычная... Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перемигну́ться сов. перамаргну́цца, перамігну́цца, пераміргну́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перамі́ргвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да пераміргнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамі́ргванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераміргвацца — пераміргнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)