перамя́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перамя́ты перамя́тая перамя́тае перамя́тыя
Р. перамя́тага перамя́тай
перамя́тае		 перамя́тага перамя́тых
Д. перамя́таму перамя́тай перамя́таму перамя́тым
В. перамя́ты (неадуш.)
перамя́тага (адуш.)		 перамя́тую перамя́тае перамя́тыя (неадуш.)
перамя́тых (адуш.)
Т. перамя́тым перамя́тай
перамя́таю		 перамя́тым перамя́тымі
М. перамя́тым перамя́тай перамя́тым перамя́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перамя́ты перамя́тая перамя́тае перамя́тыя
Р. перамя́тага перамя́тай
перамя́тае		 перамя́тага перамя́тых
Д. перамя́таму перамя́тай перамя́таму перамя́тым
В. перамя́ты (неадуш.)
перамя́тага (адуш.)		 перамя́тую перамя́тае перамя́тыя (неадуш.)
перамя́тых (адуш.)
Т. перамя́тым перамя́тай
перамя́таю		 перамя́тым перамя́тымі
М. перамя́тым перамя́тай перамя́тым перамя́тых

Кароткая форма: перамя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамя́ты

1. перемя́тый;

2. см. перакаме́чаны;

3. см. перацёрты 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамя́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перамяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перемя́тый

1. перамя́ты, памя́ты; перакаме́чаны, пакаме́чаны;

2. пераці́снуты, паці́сканы, пераду́шаны, паду́шаны; перацёрты, пацёрты, перато́ўчаны, пато́ўчаны;

3. пераме́шаны, паме́шаны;

4. стапта́ны, патапта́ны, вы́таптаны, павыто́птваны;

5. перацёрты, перамя́ты; см. перемя́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)