перамудры́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перамудру́ |
перамудры́м |
| 2-я ас. |
перамудры́ш |
перамудрыце́ |
| 3-я ас. |
перамудры́ць |
перамудра́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перамудры́ў |
перамудры́лі |
| ж. |
перамудры́ла |
| н. |
перамудры́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перамудры́ |
перамудры́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перамудры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перамудры́ць сов., разг. (кого-, что-л.) перемудри́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перамудры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго і без дап.
Разм. Тое, што і перамудраваць. [Палуян:] — Эх, паночку, дзе наша не прападала. Яно ж вядома, што вас і дзесяць цыганоў не перамудрыць. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перемудри́ть сов.
1. (осложнить, запутать) разг. перамудрава́ць, перамудраге́ліць;
2. (превзойти в мудрости) прост. перамудры́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)