перамо́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перамо́тчык перамо́тчыкі
Р. перамо́тчыка перамо́тчыкаў
Д. перамо́тчыку перамо́тчыкам
В. перамо́тчыка перамо́тчыкаў
Т. перамо́тчыкам перамо́тчыкамі
М. перамо́тчыку перамо́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамо́тчык м. перемо́тчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамо́тчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца перамоткай (нітак, правадоў і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перемо́тчик перамо́тчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамо́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да перамотчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перема́тывальщик текст. перамо́тчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)