перамо́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перамо́тны |
перамо́тная |
перамо́тнае |
перамо́тныя |
| Р. |
перамо́тнага |
перамо́тнай
перамо́тнае |
перамо́тнага |
перамо́тных |
| Д. |
перамо́тнаму |
перамо́тнай |
перамо́тнаму |
перамо́тным |
| В. |
перамо́тны (неадуш.)
перамо́тнага (адуш.) |
перамо́тную |
перамо́тнае |
перамо́тныя (неадуш.)
перамо́тных (адуш.) |
| Т. |
перамо́тным |
перамо́тнай
перамо́тнаю |
перамо́тным |
перамо́тнымі |
| М. |
перамо́тным |
перамо́тнай |
перамо́тным |
перамо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перамо́тны тех. перемо́точный; перемо́тный;
п. стано́к — перемо́тный (перемо́точный) стано́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перамо́тны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Прызначаны для перамоткі. Перамотны цэх. Перамотнае верацяно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перемо́точный техн. перамо́тны;
перемо́точный цех перамо́тны цэх;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)