перамо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перамо́л
Р. перамо́лу
Д. перамо́лу
В. перамо́л
Т. перамо́лам
М. перамо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамо́л, -лу м., с.-х. перемо́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамо́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. перамолваць — перамалоць (у 1 знач.).

2. Тое, што перамолата іначай, нанава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перемо́л м., с.-х. перамо́л, -лу м., перамо́лванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)