перамо́клы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перамо́клы перамо́клая перамо́клае перамо́клыя
Р. перамо́клага перамо́клай
перамо́клае		 перамо́клага перамо́клых
Д. перамо́кламу перамо́клай перамо́кламу перамо́клым
В. перамо́клы (неадуш.)
перамо́клага (адуш.)		 перамо́клую перамо́клае перамо́клыя (неадуш.)
перамо́клых (адуш.)
Т. перамо́клым перамо́клай
перамо́клаю		 перамо́клым перамо́клымі
М. перамо́клым перамо́клай перамо́клым перамо́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамо́клы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перамо́клы перамо́клая перамо́клае перамо́клыя
Р. перамо́клага перамо́клай
перамо́клае		 перамо́клага перамо́клых
Д. перамо́кламу перамо́клай перамо́кламу перамо́клым
В. перамо́клы (неадуш.)
перамо́клага (адуш.)		 перамо́клую перамо́клае перамо́клыя (неадуш.)
перамо́клых (адуш.)
Т. перамо́клым перамо́клай
перамо́клаю		 перамо́клым перамо́клымі
М. перамо́клым перамо́клай перамо́клым перамо́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамо́клы перемо́кший; см. перамо́кнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамо́клы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які стаў зусім мокрым. Перамоклае адзенне.

2. Які страціў якія‑н. якасці ад доўгага мачэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)