перамно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Памножыць лікі адзін на другі.

|| незак. перамнажа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамно́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамно́жу перамно́жым
2-я ас. перамно́жыш перамно́жыце
3-я ас. перамно́жыць перамно́жаць
Прошлы час
м. перамно́жыў перамно́жылі
ж. перамно́жыла
н. перамно́жыла
Загадны лад
2-я ас. перамно́ж перамно́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час перамно́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамно́жыць сов., мат. перемно́жить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Памножыць адзін на другі некалькі лікаў. Перамножыць дзесятковыя дробы на цэлы лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перемно́жить сов. перамно́жыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамнажа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамножыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамно́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамножыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамно́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перамножыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамнажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамнажаць — перамножыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)