пераме́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пераме́рка
Р. пераме́ркі
Д. пераме́рцы
В. пераме́рку
Т. пераме́ркай
пераме́ркаю
М. пераме́рцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераме́рка ж. переме́рка; см. пераме́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераме́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. перамераць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переме́рка ж., разг. пераме́рка, -кі ж., пераме́рванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)