пераме́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пераме́рванне
Р. пераме́рвання
Д. пераме́рванню
В. пераме́рванне
Т. пераме́рваннем
М. пераме́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераме́рванне ср. переме́ривание, переме́рка ж.; см. пераме́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераме́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перамерваць — перамераць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переме́ривание пераме́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переме́рка ж., разг. пераме́рка, -кі ж., пераме́рванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)