пераме́ншыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што.

Падаць у меншых памерах, чым у рэчаіснасці.

П. цяжкасці.

|| незак. перамянша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перамяншэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераме́ншыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераме́ншу пераме́ншым
2-я ас. пераме́ншыш пераме́ншыце
3-я ас. пераме́ншыць пераме́ншаць
Прошлы час
м. пераме́ншыў пераме́ншылі
ж. пераме́ншыла
н. пераме́ншыла
Загадны лад
2-я ас. пераме́нш пераме́ншце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераме́ншыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераме́ншыць сов. преуме́ньшить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераме́ншыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

Падаць, уявіць сабе што‑н. у меншых намерах, чым у рэчаіснасці; не надаць чаму‑н. належнага значэння. Пераменшыць цяжкасці. □ І ніякім росчыркам пяра нельга пераменшыць, а тым больш перакрэсліць талент гэтага чалавека. Філімонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамянша́ць гл. пераменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамяншэ́нне гл. пераменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

преуме́ньши́ть сов. прыме́ншыць, пераме́ншыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамянша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да. пераменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́ншаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́ншванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамяншаць — пераменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)