перамахну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамахну́ся перамахнё́мся
2-я ас. перамахне́шся перамахняце́ся
3-я ас. перамахне́цца перамахну́цца
Прошлы час
м. перамахну́ўся перамахну́ліся
ж. перамахну́лася
н. перамахну́лася
Загадны лад
2-я ас. перамахні́ся перамахні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час перамахну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамахну́цца сов., разг. перемахну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамахну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм.

1. Махнуць адзін другому з якой‑н. мэтай.

2. Тое, што і перамахнуць. Хлапец ускочыў на паркан, перамахнуўся на той бок і пайшоў паволі змрочнаю вуліцай. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перемахну́ться перамахну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перама́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да перамахнуцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)