пералі́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пералі́чваю пералі́чваем
2-я ас. пералі́чваеш пералі́чваеце
3-я ас. пералі́чвае пералі́чваюць
Прошлы час
м. пералі́чваў пералі́чвалі
ж. пералі́чвала
н. пералі́чвала
Загадны лад
2-я ас. пералі́чвай пералі́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пералі́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пералі́чваць несов.

1. пересчи́тывать, просчи́тывать;

2. (считая, упоминать) перечисля́ть;

3. (заново) пересчи́тывать;

4. (переводить на чей-л. счёт) перечисля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пералі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пералічыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералічы́ць, -ічу́, -ічыш, -ічыць; -ічаны; зак.

1. каго-што. Злічыць нанава.

П. кнігі паўторна.

2. каго-што. Злічыць адно за другім усё, усіх.

П. прысутных.

3. каго-што. Назваць, упамянуць усіх, усё.

П. недахопы.

4. што. Падлічваючы, падаць у другіх велічынях, адзінках.

П. фунты ў кілаграмы.

5. што. Перавесці, залічыўшы на іншы рахунак.

П. пяць мільёнаў рублёў на будаўніцтва.

◊

Пералічыць на пальцах каго-што (разм.) — назваць (пра колькасць каго-, чаго-н.).

|| незак. пералі́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—4 знач.) і пераліча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2—5 знач.); наз. пералічэ́нне, -я, н.

Плаціць па пералічэнні.

|| наз. пералі́к, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пересчи́тывать несов.

1. (всё, многое) лічы́ць, пералі́чваць;

2. (заново) пералі́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераліча́ць несов., см. пералі́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пералі́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да пералічваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералі́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пералічваць — пералічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарахо́ўваць

‘пералічваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перарахо́ўваю перарахо́ўваем
2-я ас. перарахо́ўваеш перарахо́ўваеце
3-я ас. перарахо́ўвае перарахо́ўваюць
Прошлы час
м. перарахо́ўваў перарахо́ўвалі
ж. перарахо́ўвала
н. перарахо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. перарахо́ўвай перарахо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перарахо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пералі́чвацца несов., страд. пересчи́тываться; просчи́тываться; перечисля́ться; см. пералі́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)