пералячы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пералячу́ перале́чым
2-я ас. перале́чыш перале́чыце
3-я ас. перале́чыць перале́чаць
Прошлы час
м. пералячы́ў пералячы́лі
ж. пералячы́ла
н. пералячы́ла
Загадны лад
2-я ас. пералячы́ пералячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пералячы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пералячы́ць сов., разг., в разн. знач. перелечи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пералячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

Разм.

1. Палячыць, вылечыць усіх, многіх або ўсё, многае. Пералячыць усіх дзяцей. Пералячыць зубы.

2. Празмерным лячэннем давесці да непажаданых вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перале́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пералячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перелечи́ть сов., разг. пералячы́ць; см. переле́чивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)