перакіпе́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перакіпе́лы |
перакіпе́лая |
перакіпе́лае |
перакіпе́лыя |
| Р. |
перакіпе́лага |
перакіпе́лай
перакіпе́лае |
перакіпе́лага |
перакіпе́лых |
| Д. |
перакіпе́ламу |
перакіпе́лай |
перакіпе́ламу |
перакіпе́лым |
| В. |
перакіпе́лы (неадуш.)
перакіпе́лага (адуш.) |
перакіпе́лую |
перакіпе́лае |
перакіпе́лыя (неадуш.)
перакіпе́лых (адуш.) |
| Т. |
перакіпе́лым |
перакіпе́лай
перакіпе́лаю |
перакіпе́лым |
перакіпе́лымі |
| М. |
перакіпе́лым |
перакіпе́лай |
перакіпе́лым |
перакіпе́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перакіпе́лы перекипе́вший, перекипе́лый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакіпе́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які перакіпеў, страціў патрэбныя якасці ад празмернага кіпення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перекипе́вший перакіпе́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перекипе́лый разг. перакіпе́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)