перакі́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перакі́нуты перакі́нутая перакі́нутае перакі́нутыя
Р. перакі́нутага перакі́нутай
перакі́нутае
перакі́нутага перакі́нутых
Д. перакі́нутаму перакі́нутай перакі́нутаму перакі́нутым
В. перакі́нуты (неадуш.)
перакі́нутага (адуш.)
перакі́нутую перакі́нутае перакі́нутыя (неадуш.)
перакі́нутых (адуш.)
Т. перакі́нутым перакі́нутай
перакі́нутаю
перакі́нутым перакі́нутымі
М. перакі́нутым перакі́нутай перакі́нутым перакі́нутых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакі́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перакі́нуты перакі́нутая перакі́нутае перакі́нутыя
Р. перакі́нутага перакі́нутай
перакі́нутае
перакі́нутага перакі́нутых
Д. перакі́нутаму перакі́нутай перакі́нутаму перакі́нутым
В. перакі́нуты (неадуш.)
перакі́нутага (адуш.)
перакі́нутую перакі́нутае перакі́нутыя (неадуш.)
перакі́нутых (адуш.)
Т. перакі́нутым перакі́нутай
перакі́нутаю
перакі́нутым перакі́нутымі
М. перакі́нутым перакі́нутай перакі́нутым перакі́нутых

Кароткая форма: перакі́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакі́нуты

1. в разн. знач. перебро́шенный, переки́нутый; перешвы́рнутый;

2. перебро́шенный, переки́нутый, передви́нутый;

1, 2 см. перакі́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакі́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакідны́, -а́я, -о́е.

Перакінуты або які перакідваецца цераз што-н.

П. мост.

П. каляндар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переки́нутый перакі́нуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перешвы́рнутый перакі́нуты, перашпурну́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перебро́шенный в разн. знач. перакі́нуты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блок¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Прасцейшае прыстасаванне для падняцця грузаў у выглядзе кола з жолабам, цераз якое перакінуты вяроўка, канат або ланцуг.

|| прым. бло́чны, -ая, -ае.

Б. канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перева́ленный перава́лены; перакі́нуты; перане́сены; пераця́гнуты; см. перевали́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)