пераку́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераку́ты пераку́тая пераку́тае пераку́тыя
Р. пераку́тага пераку́тай
пераку́тае		 пераку́тага пераку́тых
Д. пераку́таму пераку́тай пераку́таму пераку́тым
В. пераку́ты (неадуш.)
пераку́тага (адуш.)		 пераку́тую пераку́тае пераку́тыя (неадуш.)
пераку́тых (адуш.)
Т. пераку́тым пераку́тай
пераку́таю		 пераку́тым пераку́тымі
М. пераку́тым пераку́тай пераку́тым пераку́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераку́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераку́ты пераку́тая пераку́тае пераку́тыя
Р. пераку́тага пераку́тай
пераку́тае		 пераку́тага пераку́тых
Д. пераку́таму пераку́тай пераку́таму пераку́тым
В. пераку́ты (неадуш.)
пераку́тага (адуш.)		 пераку́тую пераку́тае пераку́тыя (неадуш.)
пераку́тых (адуш.)
Т. пераку́тым пераку́тай
пераку́таю		 пераку́тым пераку́тымі
М. пераку́тым пераку́тай пераку́тым пераку́тых

Кароткая форма: пераку́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераку́ты, см. перакава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераку́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)