пераку́рваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пераку́рваю пераку́рваем
2-я ас. пераку́рваеш пераку́рваеце
3-я ас. пераку́рвае пераку́рваюць
Прошлы час
м. пераку́рваў пераку́рвалі
ж. пераку́рвала
н. пераку́рвала
Загадны лад
2-я ас. пераку́рвай пераку́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пераку́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераку́рваць несов., в разн. знач. переку́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перакурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакуры́ць, -уру́, -у́рыш, -у́рыць; -у́раны; зак.

1. што. Курачы, паспрабаваць (многа гатункаў тытуню).

П. нямала розных цыгарэт.

2. Многа накурыўшыся, прычыніць сабе шкоду.

Перакурыў, цяпер баліць галава.

3. Зрабіць кароткі перапынак для курэння (разм.).

|| незак. пераку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переку́ривать несов. пераку́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)