пераку́льны, -ая, -ае (спец.).

Такі, які можа перакульвацца пры разгрузцы.

П. кузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераку́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераку́льны пераку́льная пераку́льнае пераку́льныя
Р. пераку́льнага пераку́льнай
пераку́льнае		 пераку́льнага пераку́льных
Д. пераку́льнаму пераку́льнай пераку́льнаму пераку́льным
В. пераку́льны (неадуш.)
пераку́льнага (адуш.)		 пераку́льную пераку́льнае пераку́льныя (неадуш.)
пераку́льных (адуш.)
Т. пераку́льным пераку́льнай
пераку́льнаю		 пераку́льным пераку́льнымі
М. пераку́льным пераку́льнай пераку́льным пераку́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераку́льны тех. опрокидно́й, опроки́дывающийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераку́льны, ‑ая, ‑ае.

Які перакульваецца пры разгрузцы. Перакульны вагон. Перакульны кузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опрокидно́й техн. перакульны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опроки́дывающийся прил., техн. перакульны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)