перакруці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перакручу́ перакру́цім
2-я ас. перакру́ціш перакру́ціце
3-я ас. перакру́ціць перакру́цяць
Прошлы час
м. перакруці́ў перакруці́лі
ж. перакруці́ла
н. перакруці́ла
Загадны лад
2-я ас. перакруці́ перакруці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перакруці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакруці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны; зак., што.

1. Павярнуць кругом, процілеглым бокам, канцом.

П. педалі.

2. Звіць вельмі туга, крута; сапсаваць празмерным закручваннем.

П. вужышча.

П. кран.

3. Наматаць на што-н. другое або іначай.

П. шалік на шыі.

4. перан. Перайначыць, зрабіць на свой лад (разм.).

Новыя абставіны ўсё перакруцілі.

5. перан. Сказіць, змяніць змест, форму чаго-н. (разм.).

П. чые-н. словы.

|| незак. перакру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакруці́ць сов.

1. перекрути́ть; закрути́ть;

п. папру́гу — перекрути́ть (закрути́ть) реме́нь;

2. (испортить, вертя) перекрути́ть, переверте́ть;

п. га́йку — перекрути́ть (переверте́ть) га́йку;

3. (на новое место) переверте́ть, перевинти́ть;

4. (повернуть кругообразно) перекрути́ть;

п. ко́ла — перекрути́ть колесо́;

5. переверну́ть, поверну́ть;

п. другі́м канцо́м — переверну́ть (поверну́ть) други́м концо́м;

6. (сделать на свой лад) переверну́ть;

7. (намотать заново) перемота́ть;

8. перен., разг. переверну́ть; изврати́ть, искази́ть, перекове́ркать, перевра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., каго-што.

1. Павярнуць кругом, процілеглым бокам, канцом. Перакруціць педалі. □ З канца ў канец залы .. [піянерважатая] павявала тоўстую чорную нітку.. Вучням па чарзе завязвала вочы, давалі ў рукі нажніцы і, перакруціўшы некалькі разоў, пасылалі да ніткі. Арабей. // Закруціць, скруціць што‑н. у выглядзе спіралі. Перакруціць гужы.

2. Круцячы, раздзяліць напалам, на часткі. Перакруціць дрот.

3. Скруціць, звіць вельмі туга, крута; сапсаваць празмерным закручваннем. Перакруціць вужышча. Перакруціць шрубу. Перакруціць спружыну гадзінніка. Перакруціць кран.

4. Наматаць на што‑н. другое. Перакруціць магнітафонпую стужку з адной касеты на другую. // Наматаць, абматаць іначай. [Ракуцька] скінуў боты, перакруціў на нагах анучы і зноў абуўся. Чорны.

5. перан. Разм. Рэзка змяніць, парушыць папярэдні парадак, хаатычна перайначыць. Вайна многае перакруціла, перайначыла. Новікаў. // Змяніць у горшы бок. — Працавалі мы дагэтуль нядрэнна, усё ў нас ішло добра, а вы ўсё хочаце перакруціць. Скрыган. // Зрабіць на свой лад. О, як ім [нікчэмным людзям] хочацца законы Перакруціць на ўласны лад І праўду лёгенька з сядла Маною выбіць... Скарпіёны!.. Бачыла.

6. перан. Разм. Сказіць, змяніць сэнс, змест, форму чаго‑н. Той факт.. падхапілі ўжо кулацкія языкі, перакруцілі, прылажылі яшчэ ў дзесяць столак. Крапіва. Па тым, як Карніцкі наўмысля перакруціў слова кадры і вымавіў яго з асаблівым націскам, Каліта зразумеў, што гутарка.. будзе не вельмі лагодная. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паперакру́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Перакруціць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перакруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паперакру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Перакруціць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переверте́ть сов., в разн. знач. перакруці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакру́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перакруціць.

2. у знач. прым. Разм. Няправільны, перайначаны. Перакручанае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перекрути́ть сов., в разн. знач. перакруці́ць, мног. паперакру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)