Verbum

анлайнавы слоўнік

перако́чванне гл. перакаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перако́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перако́чванне ср. перека́тывание, перека́т м.; перева́ливание; см. перако́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перако́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакочваць — перакаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак., каго-што.

Коцячы, перамясціць куды-н.

П. бервяно.

|| незак. перако́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перако́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перека́тка ж. перако́чванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перека́тывание^I перако́чванне, -ння ср.; см. перека́тывать^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перека́т м.

1. (действие) перако́чванне, -ння ср.;

перека́т брёвен перако́чванне бярве́ння;

2. в др. знач. перака́т, -ту м.;

перека́ты гро́ма перака́ты гро́му;

на перека́тах рек на перака́тах рэк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перека́тывание^II

1. (с места на место) перако́чванне, -ння ср.;

2. (о белье) перака́чванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)